لنفوم

لنفوم چیست؟

اصطلاح «لنفوم» گروهی از سرطان‌های سیستم لنفاوی را توصیف می‌کند. سیستم لنفاوی مسئول جذب مایعات به گردش خون و دفاع ایمنی در برابر مهاجمان خارجی مانند باکتری‌ها است که در غیر این صورت ممکن است باعث عفونت شوند. از آنجایی که سیستم لنفاوی شبکه‌ای از گره‌ها و عروق است که در سراسر بدن گسترش یافته است، لنفوم ممکن است تقریباً در هر جایی از بدن ایجاد شود.

 

دو نوع اصلی لنفوم وجود دارد - لنفوم هوچکین (HL) و لنفوم غیر هوچکین (NHL). HL و NHL به ترتیب به عنوان بیماری هوچکین و بیماری غیر هوچکین نیز شناخته می‌شوند. یک پزشک می‌تواند با جستجوی سلول‌هایی از یک نوع خاص، که به عنوان سلول‌های رید-استرنبرگ شناخته می‌شوند، در میان سایر سلول‌هایی که سرطان را تشکیل می‌دهند، بین این نوع‌ها تمایز قائل شود. سلول‌های رید-استرنبرگ در HL وجود دارند اما در NHL وجود ندارند.

علائم و نشانه‌های لنفوم

موارد زیر ممکن است نشان دهنده لنفوم باشند، اما ممکن است نشان دهنده سایر بیماری‌ها نیز باشند:

‎‏‎ ...

  • غدد لنفاوی متورم، اغلب در گردن، زیر بغل و/یا کشاله ران
  • سرفه
  • تنگی نفس
  • تب
  • از دست دادن اشتها
  • تعریق شبانه
  • درد معده
  • خستگی
  • کاهش وزن
  • خارش


مهم است که در صورت داشتن هر یک از این علائم و نشانه‌ها به پزشک خود اطلاع دهید، تا او بتواند علت آنها را تعیین کرده و در صورت لزوم، درمان را برنامه‌ریزی کند.

لنفوم چگونه تشخیص داده می‌شود؟

متخصصان ما اطلاعات مربوط به سابقه پزشکی، سابقه جراحی، سابقه اجتماعی و سابقه خانوادگی را جمع‌آوری می‌کنند؛ آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام می‌دهند و مطالعات رادیولوژیکی را بررسی می‌کنند تا به جامع‌ترین و شخصی‌ترین شکل ممکن به مراقبت از بیمار بپردازند.


اگر به لنفوم مشکوک باشند، پزشکان اغلب با معاینه فیزیکی غدد لنفاوی بیمار برای بررسی تورم شروع می‌کنند. سپس پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که تمام یا بخشی از یک غده لنفاوی بزرگ شده را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بردارد. در صورت تشخیص لنفوم، پزشک ممکن است بیوپسی مغز استخوان انجام دهد تا مشخص شود که آیا لنفوم به مغز استخوان گسترش یافته است یا خیر. از طرف دیگر، پزشک ممکن است به تورم غدد لنفاوی بیمار به دلیل یک عفونت ساده مشکوک شود. در این صورت، در صورت برطرف شدن تورم غده یا غدد لنفاوی، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند تا این احتمال را رد کند.

‎‏‎ ...

اگر پزشک شما مشکوک باشد که قسمت دیگری از بدن شما ممکن است درگیر لنفوم شده باشد، ممکن است برای رسیدن به تشخیص، مستندسازی مرحله بیماری و/یا در صورت لزوم برنامه‌ریزی برای درمان، تصویربرداری تجویز کند. تصویربرداری ممکن است شامل سی‌تی‌اسکن، اسکن PET یا اسکن PET-CT باشد. اسکن CT (توموگرافی کامپیوتری) از اشعه ایکس برای تولید تصویر سه‌بعدی از بدن استفاده می‌کند، در حالی که اسکن PET (توموگرافی انتشار پوزیترون) از مقدار کمی ردیاب رادیواکتیو برای یافتن سلول‌های سرطانی بر اساس میزان جذب رادیودارو توسط آنها استفاده می‌کند. PET-CT ویژگی‌های سی‌تی‌اسکن را با ویژگی‌های اسکن PET ترکیب می‌کند.

لنفوم چگونه درمان می‌شود؟

درمان لنفوم، بسته به مرحله و نوع آن، ممکن است شامل شیمی‌درمانی، ایمونوتراپی، پیوند سلول‌های بنیادی، پرتودرمانی و/یا جراحی باشد. این درمان‌ها ممکن است به صورت جداگانه یا ترکیبی بر اساس توصیه‌های پزشک شما استفاده شوند. مهم است که تمام گزینه‌های درمانی خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا به شما در تصمیم‌گیری متناسب با نیازهایتان کمک کند. برخی از عوامل مهمی که باید هنگام تصمیم‌گیری در مورد برنامه درمانی لنفوم در نظر بگیرید عبارتند از:

‎‏‎ ...

  • سن، سلامت و سبک زندگی شما.
  • مرحله سرطان شما.
  • هر گونه بیماری جدی دیگری که دارید.
  • احساسات شما در مورد نیاز به درمان فوری سرطان.
  • نظر پزشک شما در مورد اینکه آیا نیاز به درمان فوری سرطان دارید یا خیر.
  • احتمال اینکه درمان به مبارزه یا درمان سرطان شما کمک کند.
  • عوارض جانبی احتمالی هر روش درمانی.


ممکن است احساس کنید که نیاز به تصمیم‌گیری سریع دارید، اما اگر در مورد چیزی کاملاً مطمئن نیستید، پرسیدن سوال بسیار مهم است. بسیار مهم است که شما و پزشکتان با هم ارتباط برقرار کنید و با هم همکاری کنید تا مزایای هر گزینه درمانی را در مقابل عوارض جانبی احتمالی بسنجید تا در نهایت مشخص شود کدام گزینه درمانی برای شما بهترین است.

رویکرد ما

پزشکان ما در LACN در هر مرحله از مسیر درمان در کنار شما هستند. متخصصان ما می‌توانند مراقبت‌های جامع و شخصی‌سازی‌شده‌ای را از تشخیص تا بهبودی و پس از آن به شما ارائه دهند.